Кохаю

Сонейка выйшло iз за дрэвау,

Засвяцiв Ксенii у мiленкi твар.

Адчынiлiся вочы,напоуненых сумленняу,

Выпусцiу ласкавы блакiтны окрас.

Не хвалюйся таго,што з табой сварылiсь,

Гэта усё хлусня.
Выйдзi на вулiцу,глянь як плывуц воблака,

Убычыш тады,якая там чысцыня.

Там будзем i мы лётаць з анёламi,

Пролятая над бязмежнымя азёрамi.

Разчыняя марам шлях.

Усмiхнiся сонцу,яно не падмане,

Ведзь прауду кажу.

Адкiнь дрэнныя думкi,не будудзь болей слязiцца вочы,

Гэта нiкчаму.

Ведай I адчуй,

Я цябе кахаю!

Метки: Кохаю