Мая падзяка чытачам!

Я дзякую ўсім, хто чытае мае

Няўдалыя можа радкі!

Хто часм у іх і сябе прызнае,

Ці вобраз мо' блізкі які!
Бо можа ў душы ўваскрасае парой

Гук роднае мамінай мовы,

І сэрца абудзіцца казкай старой,

І памяць дасць парастак новы.
Ізноў праясніцца ў вачох далягляд

Ды з'явіць нам годнасць былую

Ўваскрэсне пагоня за радам рад,

Зямлю бараніць каб святую.
І вернецца к нам залаты зноўку век

Як княжылі тут Радзівілы,

Калі князь Астрожскі захопнікаў сек

І Бог надаваў яму сілы!
Калі маладзіц шанавалі й жанок,

Кахання бо ведалі чары

І плыў на Купалле заручын вянок

Як той Жыгімонта й Барбары.
Паўстануць жывымі Яніна і Ян,

Што пад Краснаставам забіты,

Калыша дзе сініх лясоў акіян

Вясенніх палёў малахіты
Дзе ціха бруяцца Тучанка і Шчара,

Дзе Свіцязі люстра заснула,

Дзе ў рос дыяментах жыве памяць-мара

Аб годнасці нашай мінулай,
Я дзякую Вам! З Вашых вуснаў гучыць

Радок мой, няведамы ў школі!

Хай Божа дасць сілы з ім памяць здабыць,

Каб годнасць не страціць ніколі!

Метки: падзяка, чытачам